AB Türkiye’den ne istiyor?

Kıbrıs’ta tek bir Rum Devleti’ni tanıyın. Ermenistan sınırını açın. Ermeni soykırımını kabul edin. Alevî ve Kürtlere azınlık statüsü verin. Fener Rum Patrikhanesi’ni “Ekümenik vasfını” kabullenin. Ruhban Okulu’nu açın. Ders kitaplarınızdan “Yunan işgali, Yunan zulmü” gibi ifadeleri çıkarın. Zorunlu din derslerine son verin. Türkçe’yi ikinci dil olarak öğretin. Türk- Yunan savaşını hatırlattığından İstiklâl Marşınızı değiştirin. Hristiyanların Müslümanlardan “üstün” olduğunu kabul edin. “Hak din İslâm’dır” gibi sözler yazıp söylemeyin. Topraklarınızın satışını engellemeyin. Su rejiminizi çevre ülkelere göre düzenleyin. Bölücübaşını yeniden yargılayın. Bölücü Örgüt için genel af ilan edin. Bizden alabileceğiniz ürünleri üretmeyin.

Bunlar, Türkiye’den istenenlerin bir kısmı.

Yapılanlar Ne?

Avrupa Birliği ve Avrupa Parlamentosu organlarında konuşulanları da hatırlamalıyız.

“Türkiye Sevr’i uygulamalıdır. Ayasofya kilise yapılmalıdır. Türkiye’deki kutsal Hristiyanlık eserleri Vatikan’ın kontrolüne verilmelidir. Türk hükümetleri Türkiye’nin tamamını temsil etmemektedir.”

AB, ülkemizde “yeni azınlıklar” oluşturma çabasını da göstermektedir. Bölücü faaliyetler ise açıktan yürütülüyor. İsveç’te bir kültür merkezinin bastığı kitapların Van’da İtalya’dan gelen bir belediye başkanı tarafından dağıtılması nasıl bir “kültür” politikasıdır?

Diğer yandan Avrupa Birliği fonlarından beslenen kimi kurumların faaliyetleri de son derece rahatsız edici bir hal almıştır. Bunun yanında Ermeni parasıyla Ermeni tezlerini savunan kitaplar yazıldığı da bilinmektedir.

“Sivil Toplum Örgütü” adı altında yapılanan bazı dernek ve vakıfların hangi paralar karşılığında ne gibi faaliyetler yürüttükleri ise artık açık bilgiler arasındadır.

Bütün bunlardan sonra Türkiye’yi Hristiyanlaştırma peşinde koşan, özel olarak eğitilmiş yüzlerce misyoner de ülkemizin dört bir yanında bölücü-yıkıcı faaliyet göstermeye başlamıştır.